Let It Be

2

september 2, 2012 door Maureen

Ik beken: ik ben slecht in het bijhouden van mijn blog. Bijna een half jaar verder en zoveel om te schrijven. Zoveel gedachten, zoveel veranderingen. Interessant genoeg? Mwah. Vast in mijn hoofd? Check. De oplossing lijkt voor de hand te liggen, zo moeilijk kan het toch niet zijn om alles op te schrijven? Toch wel dus, kwam ik achter.

Een half jaar verder, genoeg ontwikkelingen, onverwachte gebeurtenissen, inzichten waarvan ik nooit had gedacht ze ooit nog te zullen krijgen. Of ik er dan vervolgens blij mee ben, is een ander verhaal. Een half jaar verder, het begin van weer een nieuw studiejaar. Een druk, chaotisch en memorabel studiejaar, weet ik nu al te vertellen. Het jaar waarin ik als docente Duits lesgeef, het jaar waarin ik vakken volg die me oprecht interesseren, het jaar waarin ik m’n scriptie schrijf, waarin ik voor vier maanden in Berlijn ga studeren, en het jaar waarin ik hoop af te studeren. Druk, maar tof. Leuk, maar beangstigend. Want wat als het niet loopt zoals ik hoop, zoals ik heb bedacht? Gelukkig heb ik nog altijd die drie kleine woordjes, die me in dit soort situaties kunnen helpen. Drie simpele, weinigzeggende woordjes, die de rust in mijn hoofd weer terug kunnen brengen. Let it be. Mocht het allemaal niet lopen zoals ik wil, so what? Dus ik moet nog een hele hoop shitzooi voor Berlijn regelen, nou en? Dus ik studeer dit jaar hopelijk af, en wil ik eigenlijk nog veel meer doen, nou en?

Het loopt zoals ’t loopt. En als ik iets heb geleerd van het afgelopen half jaar, is het wel het feit dat ik, als klein persoon, niet alles in mijn eigen handen kan hebben. Er gebeuren dingen, leuk of minder leuk, mensen veranderen, je moet afscheid nemen, situaties veranderen, moeilijke dingen worden makkelijker, terwijl de makkelijke dingen opeens moeilijk blijken. Persoonlijk verander je er niet veel aan, je hebt niet meer keuze dan die drie woordjes. Let it be.

—
We lost track, it doesn’t matter
cause we are on this road together